Την 7η Μαΐου 1821 οι Έλληνες της Μαγνησίας κηρύσσουν την επανάσταση στις Μηλιές του Πηλίου. Την αρχηγία των επαναστατικών μονάδων αναλαμβάνει ο οπλαρχηγός Κυριάκος Μπασδέκης.
Λίγες ημέρες αργότερα, στις 11 Μαΐου 1821 συγκροτείται στο Βελεστίνο η «Βουλή της Θετταλομαγνησίας» με πρόεδρο τον διδάσκαλο του Γένους, Αρχιμανδρίτη Άνθιμο Γαζή και αντιπροσώπους από τα 24 χωριά του Πηλίου και του κάμπου του Αλμυρού και του Βελεστίνου, η οποία με προκήρυξή της καλεί τους χριστιανικούς πληθυσμούς ολόκληρης της Θεσσαλίας σε ξεσηκωμό κατά των Τούρκων.
Η εξέγερση στη Μαγνησία καταπνίγηκε όμως στο αίμα από τον Δράμαλη Πασά, που κατέφτασε με ισχυρές δυνάμεις από τη Λάρισα και χτύπησε πρώτα το Βελεστίνο και στη συνέχεια διέλυσε την πολιορκία των Ελλήνων στο κάστρο του Βόλου.
Οι Έλληνες κατέφυγαν στο Τρίκερι και την ευρύτερη περιοχή της Ζαγοράς, ενώ ο Δράμαλης ισοπέδωσε τα χωριά του Πηλίου και κατέκαψε τη Μακρινίτσα. Τα επόμενα χρόνια οι Θεσσαλοί επαναστάτες ενσωματώθηκαν στα ένοπλα σώματα των οπλαρχηγών στη Ρούμελη και στο Μοριά.
Η απελευθέρωση της Θεσσαλίας θα έρθει 60 ολόκληρα χρόνια μετά, με την ενσωμάτωση της Θεσσαλίας στην Ελλάδα το 1881.
