Μάιος 1825.
Βρισκόμαστε στο πέμπτο έτος της Επανάστασης. Η σύμπνοια, με την οποία ξεκίνησαν οι Έλληνες και οι μεγάλες επιτυχίες του πρώτου χρόνου έχουν δώσει τη θέση τους στον εμφύλιο σπαραγμό και σε μια νέα τεράστια απειλή: τον Ιμπραήμ πασά της Αιγύπτου.
Ο Παπαφλέσσας που αντιλαμβάνεται τον κίνδυνο για την πορεία του Αγώνα, αποφασίζει να εκστρατεύσει ο ίδιος και να αντιμετωπίσει τον πανίσχυρο αιγυπτιακό στρατό στο χωριό Μανιάκι της Μεσσηνίας.
Μαζί του πολεμούν 600 άνδρες.
Πρωί της 20ής Μαΐου ξεκινά η μάχη και για 8 ώρες αποκρούουν ηρωικά όλες τις επιθέσεις των Αιγυπτίων. Μετά το μεσημέρι ο Ιμπραήμ διατάζει γενική έφοδο. Τα ελληνικά ταμπούρια καταστρέφονται. Ο Παπαφλέσσας και σχεδόν όλοι οι άνδρες του σκοτώνονται .
Η απέλπιδα μάχη στο Μανιάκι δεν ανέκοψε την επέλαση του Ιμπραήμ, που σύντομα θα κυρίευε το Μοριά.
Αφύπνισε όμως τους Έλληνες κι εκείνο το Μάιο έκλεισε το κεφάλαιο του εθνικού διχασμού. Και στην Ευρώπη αναζωπυρώθηκε το φιλελληνικό κίνημα, που θα έπαιζε κι αυτό το ρόλο του.
