Αμέσως μετά την Εθνεγερσία προέκυψε η ανάγκη για την συγκρότηση διοίκησης στις επαναστατημένες περιοχές.
Αρχικά σχηματίστηκαν διευθυντήρια, στη συνέχεια εφορίες ή δημογεροντίες με βασικό στόχο την εξασφάλιση των αναγκαίων πολεμοφοδίων, τροφίμων κλπ για τους πολεμιστές.
Σύντομα όμως συστάθηκαν οργανισμοί που εμπεριείχαν τα πρώτα στοιχεία ατομικών ελευθεριών και αυτοδιάθεσης των πολιτών πάντα βέβαια με χαρακτήρα τοπικό.
Μετά την ίδρυση της Πελοποννησιακής Γερουσίας (26 Μαΐου 1821) από τη Συνέλευση στη Μονή Καλτεζών, τον Νοέμβριο του 1821 συγκροτούνται στην Στερεά Ελλάδα δύο τοπικά κυβερνητικά σώματα, ένα για τη Δυτική και ένα για την Ανατολική Στερεά, καθένα με δικό του αυτόνομο Οργανισμό.
Στο διάστημα 4 έως 9 Νοεμβρίου στο Μεσολόγγι λαμβάνει χώρα Συνέλευση με 30 εκπροσώπους, η οποία συστήνει δεκαμελή κυβέρνηση, την Γερουσία και ψηφίζει τον Οργανισμό της Δυτικής Χέρσου Ελλάδος.
Χαρακτηριστικό του Οργανισμού, που συντάχτηκε από τον Αλ. Μαυροκορδάτο, είναι ότι η διοίκηση που συστήνεται είναι προσωρινή, γι’ αυτό και οι πράξεις της Γερουσίας έφεραν όλες επικεφαλίδα «Διοίκηση Προσωρινή». Προβλέπει δε ίδρυση Εθνικής Βουλής, στην οποία η τοπική Γερουσία λογοδοτεί.
Πρόεδρος της Γερουσίας εκλέχθηκε ο Φαναριώτης, Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος και Γραμματέας ο Νικόλαος Λουριώτης.
Λίγες μέρες μετά στις 15 Νοεμβρίου συγκεντρώνονται στα Σάλωνα 73 πληρεξούσιοι από τις επαρχίες κυρίως της ανατολικής Στερεάς Ελλάδας, αλλά και της Θεσσαλίας, της Μακεδονίας καθώς και από το εξωτερικό- κυρίως Έλληνες μορφωμένοι στα ευρωπαϊκά πανεπιστήμια-, οι οποίοι ολοκληρώνουν τις εργασίες τους πέντε μέρες μετά, παραδίδοντας τον σπουδαιότερο Οργανισμό από τα τοπικά πολιτεύματα: την Νομική Διάταξη της Ανατολικής Χέρσου Ελλάδος.
Ο Οργανισμός αυτός, που συντάχθηκε κατά κύριο λόγο από τον Φαναριώτη, Θεόδωρο Νέγρη, απαριθμεί τα πολιτικά και ατομικά δικαιώματα των Ελλήνων, αλλά και τις υποχρεώσεις αυτών. Προβλέπει Εθνική Βουλή για κεντρική διοίκηση, ένα δωδεκαμελές κυβερνητικό σώμα, τον Άρειο Πάγο με νομοθετική, εκτελεστική και δικαστική εξουσία στην ανατολική Στερεά Ελλάδα και την διοίκηση των επαρχιών αυτής σε μία τρόπον τινά ομοσπονδιακή βάση.
Πρόεδρος του πολιτικού τμήματος του Αρείου Πάγου εκλέχθηκε ο Θεόδωρος Νέγρης και του δικαστικού τμήματος ο επίσκοπος Ταλαντίου Νεόφυτος.
Το ελληνικό έθνος οργανώθηκε σε ενιαίο νομικό πρόσωπο για πρώτη φορά στα νεότερα χρόνια την 1η Ιανουαρίου 1822 με το «Προσωρινό Πολίτευμα της Ελλάδος», που ψηφίστηκε από την Α‘ Εθνοσυνέλευση της Επιδαύρου.
Όλα τα τοπικά πολιτεύματα καταργήθηκαν με την απόφαση της Β’ Εθνοσυνέλευσης στο Άστρος την 29η Μαρτίου 1823.
