Στις 17 Ιουνίου 2022 και ώρα 19:30 πραγματοποιήθηκε στο Πολιτιστικό Κέντρο του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών η εκδήλωση «Ο Ελληνισμός και η Μικρασιατική Καταστροφή». Στην εκδήλωση, η οποία διοργανώθηκε από την πολιτιστική εταιρία «Αθήνα καλεί Αθήνα», παρέστη και απηύθυνε χαιρετισμό η Πρόεδρος της Λέσχης Ιστορίας και Πολιτισμού κα Χριστίνα Σούκερη – Παπασταμάτη.

 

Ομιλητές ήταν:

Γιώργος Κοντογιώργης

Ομότιμος Καθηγητής Πολιτικής Επιστήμης και πρώην Πρύτανης του Παντείου Πανεπιστημίου, Docteur d’ Etat Πολιτικής Επιστήμης του Πανεπιστημίου Παρισίων και Ιδρυτικός συντελεστής της Ελληνικής Εταιρείας Πολιτικής Επιστήμης.

 

Περίληψη: Η μικρασιατική καταστροφή αποτελεί την ολοκλήρωση της οριστικής ρήξης της νεοελληνικής κοινωνίας, που ξεκίνησε με την επιβολή του απολυταρχικού κράτους στον ελλαδικό χώρο με τον ιστορικό ελληνισμό. Ρήξη η οποία είναι κοσμοσυστημική και υπό μια άλλη έννοια κοσμοϊστορική δεδομένου ότι επικυρώνει μια εξίσου μεγάλη ρήξη που πραγματοποίησε η νεοτερικότητα με τον ελληνικό κόσμο. Έκτοτε η αντίστιξη του ελλαδικού ελληνισμού με τον ιστορικό ελληνισμό που συνέχισε αδιατάρακτος την πορεία του μέχρι το τέλος της τουρκοκρατίας θα αποτελέσει ένα διακύβευμα που θα έχει ως πρόσημο την άρνηση των ελίτ του ελλαδικού κράτους να αναγνωρίσουν την ιστορικότητά τους με όχημα το παρελθόν της ελληνικής κοινωνίας, επιζητώντας εμμονικά την πρόσδεσή τους στο άρμα του δυτικού δρόμου προς τη νεοτερικότητα. Αυτή ακριβώς η αντιμαχία επιβιώνει ως κυρίαρχη πραγματικότητα μέχρι σήμερα με κρίσιμες επιπτώσεις για το παρόν και το μέλλον του ελληνισμού.

 

Διονύσης Τσιριγώτης

Επίκουρος καθηγητής στο τμήμα Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πειραιώς

 

Περίληψη: Στην εισήγηση επιχειρείται μια αξιολογικά ουδέτερη περιγραφή της ελληνικής υψηλής στρατηγικής στη Μικρά Ασία την περίοδο 1919-1922. Αντικειμενικός στόχος είναι η διερεύνηση-ανάλυση των αιτίων, που συνώθησαν στην αποδιάρθρωσής της, κατά την τελευταία φάση της Μικρασιατικής εκστρατείας.

Η κεντρική υπόθεση εργασίας της εν λόγω ανάλυσης, η οποία αποδεικνύεται πραγματολογικά, είναι ότι η μικρασιατική καταστροφή ήταν αποτέλεσμα της ανορθολογικής αξιολόγησης των ανακατανομών ισχύος-συμφερόντων και των αναφυόμενων εξωτερικών απειλών σε συνδυασμό με την εσωτερική υπονόμευση της ελληνικής υψηλής στρατηγικής. Για μια σειρά από λόγους και αιτίες που συνέχονται με την παρείσφρηση εσωτερικών παραγόντων στη διαδικασία διαμόρφωσης της ελληνικής υψηλής στρατηγικής, οι λήπτες αποφάσεων παρουσιάστηκαν αδύναμοι ή ανίκανοι να αξιολογήσουν τις άμεσες απειλές που αναφύονταν για την ευόδωση του πολιτικοστρατιωτικού εγχειρήματος στη Μικρά Ασία, μετά τις εκλογές του 1920.